acme

नक्कीच आहेत!! परंतु यासाठी दुकानातल्या कामकाजांच्या पिढीजात पद्धतींमध्ये बदल करणे ही पहिली पायरी ठरते. त्यानंतर पुढील पद्धती अमलात आणून ग्राहकांची गर्दी सुरळीतपणे हाताळता येते.

हो! टाळता येते!! खरंतर, ज्वेलरी व्यवसायात दिवसाच्या शेवटी करायच्या कामांची संख्या इतर व्यवसायांच्या तुलनेने जास्त असते. जसे, दररोजचा प्रत्येक काउंटरचा, ऑर्डर पेटीचा, डिसअसेंबल झालेल्या छोट्या छोट्या आयटम्सचा आणि ओल्ड गोल्डचा स्टॉक जुळवणे; शिवाय दररोजची कॅश, आलेले चेक्स, क्रेडिट कार्डच्या मशीनवरचे रिपोर्ट जुळवणे इत्यादी.

ऑर्डरच्या दागिन्यांचा फॉलोअप वेळच्यावेळी करून ग्राहकाला ठरलेल्या वेळेत, ठरलेल्या दर्जाचे आणि ठरलेल्या बजेटमध्ये किंवा त्याच्या आसपासच्या बजेटमध्ये दागिने देणे फार महत्त्व्याचे आहे.

ज्वेलरी व्यवसायातील विक्रीचा एक मोठा हिस्सा; ‘जुन्या सोन्याच्या बदल्यात नवे दागिने देणे’ या एक्स्चेंज सेलवर अवलंबून असतो. अशा जुन्या सोन्याच्या व्यवहारात; त्याच्या फायद्यापर्यंत पोहचण्यासाठी पुढील चार गोष्टी करणे आवश्यक आहे.

खरेतर ज्वेलरी व्यवसायामध्ये असे होणे नैसर्गिक म्हणावे लागेल. कारण इतर व्यवसायांच्या तुलनेमध्ये ज्वेलरी व्यवसायात, ग्राहकाला सतत आणि अधिक सतर्कतेने सामोरे जाण्याची जास्त गरज असते. त्यामुळे, दैनंदिन धामधुमीमध्ये अकाउंटिंगला नियमित महत्त्व देणे सहजशक्य होत नाही. पण वेळच्या वेळी अकाउंटिंग पूर्ण करून तणावमुक्त रहाणे शक्य नाही असेही नाही.

सोने, चांदी, प्लॅटिनम असे मेटल (रॉ मटेरिअल), छोटे छोटे नाजूक तयार दागिने, कलर स्टोन्स, लूज डायमंड्स (वेगवेगळ्या व्हरायटी आणि किमतीचे), गिफ्ट आर्टिकल्स असा स्टॉक म्हणजे ‘आकार लहान पण किंमत महान!’ त्यामुळे सहाजिकच ज्वेलरी व्यवसायातील स्टॉक हा जोखमीचा विषय ठरतो आणि तो सांभाळताना सतर्कतेचे आव्हान आपोआपच तयार होते.

ज्वेलरी व्यवसायातील प्रॉफिटॅबिलिटी तपासायची तर जटिल व्यवहारांच्या अचूक नोंदी ठेवणे, ट्रॅडीशनल बुक्स ऑफ अकाउंटिंगमधून ग्रॉस प्रॉफिट पाहणे, प्रॉफिटॅबिलिटीसाठी ॲडव्हान्स अकाउंटिंगमधील कॅश फ्लोसारख्या स्टेटमेंट्सवर लक्ष ठेवणे, शिवाय इन्व्हेंटरी कॅरिंग कॉस्टसह प्रत्येक ऑर्नामेंटमध्ये किती ग्रॉस प्रॉफिट झाला आणि इन्व्हेंटरीचे किती टर्न होतात यांचे अहवालही बघणे गरजेचे असते.